2011
5
sie
W wieku przedszkolnym główną aktywnością dziecka jest zabawa. W niej w bezpieczny sposób, przygotowuje się do przyszłości. Naśladuje zachowania dorosłych, próbuje swoich sił, ćwiczy nowe umiejętności, rozwija się twórczo.
Niepowtarzalną cechą zabawy jest przyjemność. Cieszy sam przebieg czynności, niezależnie od radości osiągnięcia efektu.Najbardziej intensywne nasilenie działalności zabawowej przypada na wiek przedszkolny. Wśród wielu innych, pojawiają się także zabawy erotyczne. Zabawy erotyczne dzieci nie stanowią jakiegoś wydzielonego typu zabaw. Różne rodzaje zabaw zawierają w sobie element erotyczny, czy też obok innych funkcji, dostarczają specyficznej przyjemności związanej ze stymulacją narządów płciowych. Różnica płci nie odgrywa w tym przypadku roli. Dziewczynki i chłopcy równie często i równie chętnie biorą w nich udział. Nasilenie zainteresowania zabawami erotycznymi przypada na środkowe i ostatnie lata przedszkolne, z tendencją do przeciągania się na pierwszą klasę szkoły podstawowej.
Pomysłowość dzieci, co do rodzajów zabaw jest wprost niesłychana, nieograniczona. Stanowi źródło informacji nie tylko o samych zainteresowaniach dziecka i jego rozwoju. Mając na względzie realizowane przez zabawy erotyczne funkcje (przyjemność, poznanie, stymulacja) wyodrębniono je wśród innych form działalności dziecięcej.
Prym wiodą zabawy naśladujące takie role dorosłych, które stwarzają okazję do wzajemnego dotykania się, rozbierania, manipulowania ciałem, czy chociażby jego demonstrowania. Temat zabawy i inne spełniane przez nią funkcje są pretekstem do kontaktu z ciałem. Należą do nich już tradycyjnie; zabawa w lekarza, szpital, pielęgniarkę, mamę, tatę, królewicza i królewnę, sanatorium i masażystę. Pojawiają się i nowe pomysły.
Dość jasno można określić źródła inspirujące poszukiwania dziecka. Na pierwszym miejscu znajdują się obserwacje z życia dorosłych otrzymywane bezpośrednio (podglądanie) albo na drodze "legalnej" z filmów, bajek, czy opowiadań innych. Wystarczy, że część dzieci ma informacje bezpośrednie, by swoją inicjatywą inspirować i namawiać innych. Dużą rolę odgrywa własne doświadczenie dzieci (np. pobyt w szpitalu), przy czym dla dziecka nie jest ważne czy naśladuje sytuacje, które w życiu dorosłych pełnią funkcje seksualne (mąż i żona) czy tez czynności, które w rzeczywistości tej funkcji nie pełnią. Liczy się naśladowanie aktywności dorosłych. Naśladowanie dorosłych dającej pretekst do kontaktu z ciałem jest najpowszechniejszym rodzajem zabaw dzieci. Tuz zaraz po nim następują zabawy, gdzie głównym i zaplanowanym celem jest osiągnięcie przyjemności, a także zaspokojenie ciekawości.
Jeżeli zabawy odbywają się w grupach, mają charakter homo lub heteroseksualny i nastawione są bardziej niż na różnice płci, na przyjemność fizycznej bliskości rówieśnika. W czasie spotkań w grupach zróżnicowanych wiekowo, dzieci starsze biorą na siebie rolę przywódców.
Dziewczynki mają znacząco więcej doświadczeń homoseksualnych niż chłopcy. W towarzystwie rówieśników tej samej płci czują się pewniejsze, mniej pilnowane. Wiedzą, że uwaga opiekunów ukierunkowana jest głównie na wspólne zabawy chłopców i dziewczynek, zwłaszcza w domach, gdzie działaniem tabu objęte są wszystkie kontakty heteroseksualne. Wiedza o zabawie stanowi wspólną tajemnicę jednoczącą dzieci w takim samym stopniu, że skargi rówieśników należą do rzadkości. Nawet, gdy dziecko czyje się skrzywdzone lub nękane wyrzutami sumienia.
Pewną, jakościowo różną odmianą zabaw grupowych są zabawy w parze. Nie chodzi tu tylko o zmiany ilości rówieśników, ale o przekazywane treści. Oglądanie i dotyk stanowi element repertuaru par, które w ten sposób chcą zademonstrować wzajemną więź. To ona jest głównym powodem, dla którego dzieci przebywają razem, okazując sobie sympatię, przywiązanie, czułość i tkliwość. Takie pary narzeczonych cieszą się wśród rówieśników akceptacją, a istniejące między nimi uczucia nikomu nie przeszkadzają.
Odrębną kategorią zabaw, wobec której nie ma zastosowania tematyczne kryterium podziału, stanowią zabawy samotne. Przybierają one wieloraką postać i uzależnione są od fantazji i otoczenia dziecka.
Opracowanie na podstawie M. Beisert "Seks twojego dziecka"
Ewa Kustwan-Mróz, konsultant ROM-E Metis w Katowicach
Komentarze
Losowe zdjęcia
-
Subskrybuj wpisy
